| |
| |
| |
|
Το χωριό μας βρίσκεται στα βόρεια της κωμόπολης Αλιβερίου και απέχει απ` αυτή 7 χιλιόμετρα . Ανήκει στην επαρχεία Καρυστίας του νομού Ευβοίας .Αποτελεί κοινότητα με το συνοικισμό Κουστουμάλου την κοινότητα Αγίου Ιωάννου με δύο ενορίες . Η έκταση της κοινότητας ανέρχεται σε 48000 στρέμματα περίπου .
ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΗΣΗ : Η πρώτη οίκηση του χωριού στη θέση που βρίσκεται σήμερα έγινε κατά τους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους . Η αρχαία οίκηση στην περιοχή μας που έχει σχέση με την σημερινή έχει ως εξής : Παλιά κατοικείτο η περιοχή που σήμερα λέγεται Παλιχώρια .Το όνομα του αρχαίου τούτου οικισμού δεν είναι γνωστό . Το ότι εκεί ήταν ο πρώτος συνοικισμός αποδεικνύεται από τα ευρήματα που βρέθηκαν κατά τις γεωγραφικές εργασίες , δηλαδή θεμέλια κατοικιών , τμήματα υδραγωγείου , τμήματα δεξαμενής κ.λ.π. Η ύδρευση του αρχαίου αυτού οικισμού γινόταν από τα βόρεια του Κουστουμάλου ( Κουστουμαλέικη βρύση ) όπως δείχνουν τα τμήματα του υδραγωγείου που βρέθηκαν στην περιοχή αυτή . Οι κάτοικοι του αρχαίου αυτού οικισμού λάτρευαν τη θεά Άρτεμη βωμός της οποίας βρέθηκε στα νότια του βουνού Σερβούνι ( Σερβού όρους ).
Η μετοίκηση από τη θέση Παλιχώρια στη σημερινή θέση έγινε κατά τους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους , είτε για να έρθουν πιο κοντά στο μεγάλο δάσος που υπήρχε , είτε για λόγους καλύτερης ύδρευσης , ή και για λόγους μεγαλύτερης ασφάλειας από τους διάφορους επιδρομείς . Το πιο πιθανό είναι η ασφάλεια γιατί η θέση Παλιχώρια δεν είχε κρησφύγετα , δασώδη μέρη και ρεματιές . Ακόμα στο κέντρο του σημερινού χωριού στη θέση της σημερινής πλατείας υπήρχε ισχυρός πύργος με υπόγειο υδραγωγείο ( οι γέροντες ακόμα και σήμερα δεν λένε πλατεία αλλά «ΠΥΡΓΟΣ» ).
Τα όνομα του σημερινού χωριού «Άγιος Ιωάννης» προήλθε από την πρώτη Χριστιανική Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου , η οποία καταστράφηκε κατά τους πρώτους χρόνους της Τουρκοκρατίας . Ήταν κτισμένη κοντά σε μεγάλη πηγή νερού όπου σήμερα και το πηγάδι Θεολόγος . Η εκκλησία αυτή το 1890 ξανακτίστηκε στα θεμέλια της παλιάς από τις οικογένειες Τριτσώνη , Μάντζαρη και Σεφερλή .
Ο πύργος σωζόταν μέχρι το έτος 1900- 1905 σε ύψος 2 μέτρων . Ήταν ασβεστόκτιστος και τα θεμέλιά του βρίσκονταν στην είσοδο της σημερινής εκκλησίας « Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος» . Τα μέχρι τότε σωζόμενα οικοδομήσιμα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην ανέγερση της εκκλησίας . Ο πύργος του χωριού μας είχε επαφή με τον πύργο του Τραχηλίου και το κάστρο Μηλακίου .
Στα νότια του χωριού και στη θέση «Ανατολικό» υπήρχε πύργος μικρότερου ύψους για να είναι ασφαλέστερη η επικοινωνία του πύργου με τους άλλους τριγύρω .
Ο πύργος της πλατείας συγκοινωνούσε με υπόγειες σήραγγες με δυο πηγάδια νερού . Το ένα βρισκόταν εκεί που σήμερα είναι το σπίτι του Αντωνίου Αργύρη και το άλλο εκεί που είναι το σπίτι του Γεωργίου Χασομέρη και Αντωνίου Πιλάτη (Καντρώνιου).
επιστροφή στην αρχή της σελίδας
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 1991 οι κάτοικοι της κοινότητας μας ανέρχονται στους 1085 περίπου . Είναι οι περισσότεροι συνταξιούχοι της Δ. Ε. Η. Λίγοι εργάζονται ακόμα εκεί . Υπάρχουν όμως πολλοί εργάτες και τεχνίτες σε διάφορα εργοστάσια , Α.Γ.Ε.Τ. Σ.Ε.Λ.Μ.Α.Ν.κ.λ.π. Υπάλληλοι πολλοί ,οικοδόμοι , διάφοροι επαγγελματίες , ελάχιστοι γεωργοί και κτηνοτρόφοι . Το πολιτιστικό επίπεδο είναι σχεδόν ανύπαρκτο όπως και ο τουρισμός .
Συγκοινωνιακά εξυπηρετείται το χωριό με λεωφορείο του ΚΤΕΛ μέχρι το Αλιβέρι . Με τον ίδιο τρόπο μεταφέρονται και οι μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου . Γενικά η κοινότητά μας δεν στερείται τίποτε το βασικό εκτός από την αποχέτευση . Οι δρόμοι είναι δρόμοι είναι τσιμεντωμένοι , καθώς και οι πλατείες . Όλα τα σπίτια έχουν τηλέφωνο . Η ύδρευση γίνεται με υδραγωγείο . Το νερό αντλείται από διάφορες γεωτρήσεις . Το καλοκαίρι του 1988 αποπερατώθηκε ο δρόμος από την κοινότητα μέχρι τη θάλασσα , δρόμος που εξυπηρετεί τους κατοίκους και στα μπάνια τους και στα ταξίδια προς Αθήνα κ.λ.π. γιατί και πιο λίγα χιλιόμετρα είναι αλλά και αποφεύγεται το Αλιβέρι με την πολύ κίνηση .
Σπουδαίο έργο επίσης είναι και το γήπεδο που δίνει ζωή και κίνηση στο χωριό και στους νέους την ευκαιρία να γυμνάζονται . Η θέση του είναι πανοραμική . Άρχισε και τελείωσε επί προεδρίας Ιωάννου Κιούση . Στη θάλασσα και μάλιστα στην <<Ακτή Νηρέα >> η κοινότητα έχει αξιοποιήσει την παραλία με αναψυκτήριο , παιδική χαρά και πολύ ωραία διαμόρφωση του χώρου μέσα στα πεύκα . Έτσι οι λουόμενοι μπορούν και να φάνε και να παίρνουν τ`αναψυκτικό τους κάτω από τη σκιά των πεύκων . Το χειμώνα πάλι έχει κλειστό χώρο με θέρμανση όπου μπορεί κανείς να βρει πάντα φρέσκο ψάρι (λειτουργεί πιο πέρα σταθμός ιχθυοκαλλιέργειας) και εκλεκτούς μεζέδες μια και η ψησταριά δεν σταματά χειμώνα –καλοκαίρι .
επιστροφή στην αρχή της σελίδας
Αναγνωρισμένα πνευματικά σωματεία δεν υπάρχουν .Ούτε βέβαια τύπος . Μόνο οι δυο γεωργικοί συνεταιρισμοί και ο αθλητικός σύλλογος της τοπικής ομάδας «Άρης». Την εποχή των αθλητικών συναντήσεων (μόνο ποδοσφαιρική ομάδα ) η κίνηση στο χωριό τ`απογεύματα της Κυριακής ζωηρεύει .
Ο Αγιάννης φημίζεται για το πνευματικό του επίπεδο . Δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει έναν – δυο – τρεις –ακόμα και τέσσερις ανθρώπους μορφωμένους . Σ`όλη σχεδόν την Ελλάδα βρίσκονται επιστήμονες και υπάλληλοι Αγιαννίτες . Στις μεγάλες γιορτές και τα καλοκαίρια όταν έρχονται με άδεια το χωριό σφύζει από ζωή . Όλοι σχεδόν αγαπούν τον τόπο τους γι`αυτό τα τελευταία χρόνια χτίστηκαν αρκετά εξοχικά ή έχουν εκσυγχρονιστεί τα παλιά πατρικά ώστε να μπορούν να έρχονται πιο συχνά στον τόπο που γεννήθηκαν .
Παρ`όλο όμως που υπάρχει τόσος κόσμος μορφωμένος και θα έπρεπε το χωριό να ήταν κέντρο πνευματικό με βιβλιοθήκη , θέατρά χορευτικά κ.λ.π. συγκροτήματα και να πλημμυρίζει από εκδηλώσεις , εντούτοις στερείται παντός τέτοιων αγαθών .Θα σας αναφέρω πιο κάτω τον αριθμό (όσους βέβαια θυμάμαι )των πτυχιούχων ανωτάτων και ανωτέρων σχολών και θα δείτε πως είμαστε αδικαιολόγητοι στον πολιτιστικό τομέα . Μόνο πριν μερικά χρόνια γύρω στο 1980-81 αν θυμάμαι καλά οι Ετεροδημότες της Αθήνας είχαν φτιάξει σύλλογο που για αρκετά χρόνια είχε δραστηριοποιηθεί . Έκανε εκδηλώσεις όχι μόνο στη Αθήνα αλλά και στο χωριό . Δημιούργησε χορευτικό συγκρότημα , εξέδιδε μηνιαίο περιοδικό «τα νέα του συλλόγου μας». Όμως σιγά σιγά αδιαφόρησαν , έπεσε στη μέση η πολιτική και ο κομματισμός και μετά τρία περίπου χρόνια σταμάτησε η όμορφη αυτή κίνηση . Ας θυμηθούμε λοιπόν πόσους δάσκάλους πρώτα έχει το χωριό μας εξ ού και ονομάστηκε «δασκαλοχώρι» Πολλοί όμως απ`αυτού όπως και με τους καθηγητές μένουν σ`αλλα χωριά και πόλεις και έχουν και τα παιδιά τους ακολουθήσει τον κλάδο των εκπαιδευτικών αλλά πού να ξέρω όλα τα ονόματά τους !
επιστροφή στην αρχή της σελίδας
Δάσκαλοι
Μεταξάς Ιωάννης ( δεν υπάρχει)
Μεταξάς Σταύρος ( συν/χος)
Δημητρίου Ιωάννης (συν/χος) Καγιάς
Μητάκος Ευάγγελος (συν/χος )
Σκαλκώτος Νικόλαος (δεν υπάρχει )
Λούκας Χρήστος (συν/χος )
Πιλάτης Δημήτριος (δεν υπάρχει)
Λάμπρου Σταύρος (συν/χος )
Πιλάτης Αντώνιος (συν/χος)
Μαχαίρας Αντώνιος (συν/χος)
Μπαϊρακτάρης Λεωνίδας (συν/χος)
Μαρίνος Σταύρος ( δεν υπάρχει )
Πιλάτης Θεμιστοκλής
Μεταξάς Κων/νος
Κιούσης Χαράλαμπος
Μαχαίρα Ευαγγελία
Βαλκάνος Ιωάννης
Δημητρίου Ιωάννης (Βαγγελάκης)
Πετράκης Αθανάσιος
Μάντζαρης Γεώργιος
Βογιατζής Κων/νος
Βογιατζής Γεώργιος
Τριτσώνης Γεώργιος
Ασημάκου Ευαγγελία
Ασημάκος Δημήτριος
Μπαϊρακτάρης Δημήτριος
Αποστόλου Αικατερίνη (Δημητρίου)
Χουχούμη Αικατερίνη
Πάττας Αναστάσιος
Μπαλτάς Αντώνιος
Μακρύγιαννη Καλλιόπη
Γίδη Βασιλική
Ασημάκου Γαρυφαλιά
Μακρύγιαννη Παρασκευή
Μεταξάς Ευάγγελος
Μεταξάς Δημήτριος
Αποστόλου Αικατερίνη ( Αντωνίου)
Δημητρίου Ελισάβετ
Λάμπρου Μαρία
Μπαλτά Χριστίνα
επιστροφή στην αρχή της σελίδας
Καθηγητές
Μπαϊρακτάρης Δημήτριος (συν/χος) μαθηματικός
Μητάκος Δημήτριος ( συν/χος )φιλόλογος
Βογιατζής Δημήτριος φιλόλογος
Μεταξάς Προκόπιος φιλόλογος
Βογιατζής Ευάγγελος θεολόγος
Μπαϊρακτάρης Λουκάς φιλόλογος
Καρατζάς Αθανάσιος φιλόλογος
Πιλάτης Ιωάννης γυμναστής
Σκαλκώτος Σπύρος (τεχνικού Λυκείου)
Μακρύγιαννης Αντώνιος φυσιογνώστης
Μπαϊρακτάρης Γεώργιος μαθηματικός
Παπαδημητρίου Δωροθέα φιλόλογος
Μπαϊρακτάρης Σταύρος θεολόγος
Μπαϊρακτάρη Μαρία φιλόλογος
Κακαβάς Χρήστος βιολόγος
Κκαβά Αικατερίνη φιλόλογος
Μπαϊρακτάρη Αγγελική φιλόλογος
Μαχαίρα Σταυρούλα φιλόλογος
Κατσιμεντές Κων/νος χημικός
Πιλάτης Βασίλειος γυμναστής
Παλόγου Σωτηρία φιλόλογος
Βουτυρόπουλος Νικόλαος Διδάκτωρ Αρχαιολογίας
Μακρύγιαννης Δημήτριος γυμναστής
Μακρύγιαννης Χρήστος γυμναστής
Μεταξάς Κων/νος γυμναστής
Πιλάτη Χαρίκλεια φιλόλογος
Λάμπρου Δέσποινα φιλόλογος
Μάντζαρη Ασημένια του Γεωρ. Ψυχολόγος φιλόλογος
Διαμαντή Αγγελική φιλόλογος
Μπαλτά Ελένη μαθηματικός
Ασημάκου Αικατερίνη μαθηματικός
Μακρύγιαννης Δημήτριος χημικός
Μακρύγιαννης Βασίλης
Κιούση Σταματούλα γυμνάστρια
Κακαβά Βασιλική γυμνάστρια
Μακρύγιαννη Αγγελική πολυτεχνείο
Μεγαρίτη Σταυρούλα Γαλλική φιλολογία
Μπαϊρακτάρης Αντώνιος μαθηματικός
Σρουμπούλης Γεώργιος πολυτεχνείο
Λούκας Νικόλαος πολυτεχνείο
Τριανταφύλλου Σταυρούλα πολυτεχνείο
Κακαβά Δέσποινα νομική
Κακαβά Εύη νομι
Τσάλα Άννα του Κων/νου οικονομικό
επιστροφή στην αρχή της σελίδας
Νηπιαγωγοί
Μαρίνου Χρυσούλα
Μπαϊρακτάρη Μαγδαληνή
Παπαδημητρίου Ιωάννα
Πιλάτη Βασιλική
Παπασταματίου Αγγελική
Πάττα Βασιλική
Λούκα Ελένη
Μπαϊρακτάρης Σταύρος
Πιλάτη Στυλιανή
Στούπή Σταυρούλα
Γιατροί
Δημητρίου Νικόλαος
Δημητρίου Κων/νος
Δημητρίου Χαράλαμπος
Μητάκος Νικόλαος
Λούκας Δημήτριος
Αργύρης Κων/νος
Δημητρίου Ευάγγελος
Δημητρίου Ευάγγελος του Χαρ. (φοιτητής εξωτερικού)
Μακρύγιαννης Νικόλαος
Μεταξάς Δημήτριος
Τριανταφύλου Σοφία
Στουπής Ιωάννης
Παλόγου Παναγιώτης
Στρουμπούλης Βασίλειος
επιστροφή στην αρχή της σελίδας
Νοσηλευτική
Καλκούνη Παρασκευή
Έχουμε ακόμα πολλούς μηχανικούς διαφόρων ειδικοτήτων . Ενας μάλιστα ο κ.Θωμάς Μεταξάς διέπρεψε και 7 χρόνια Νομάρχης σε διάφορους νομούς της Ελλάδας . Εφοριακοί ,τελωνιακοί , δικηγόροι ανώτατοι , δημόσιοι , υπάλληλοι σε τράπεζες και σε οργανισμούς . Και τι δεν έχει το χωριό μας ! Αρκετές κοινωνικούς λειτουργούς , μαίες και πολλά πάρα πολλά παιδιά φοιτούν ακόμα και στο εξωτερικό αλλά και σε διάφορες ανώτερες σχολές της χώρας μας , ζητώντας μια θέση στην κοινωνία , τις σχολές του μέλλοντος κομπιούτερ και άλλες ειδικότητες έχουν τελειώσει αρκετοί νέοι μας στο εξωτερικό όπως Βασίλης Στρουμπούλης ( Αγγλία ) Λάμπρου Δημήτρης (Βέλγιο ) Γίδης Κώστας (Ρουμανία ) αλλά και εδώ στα δικά μας πολυτεχνεία φοιτούν . Τα δε Τ.Ε.Ι. φιλοξενούν αρκετά αγόρια και κορίτσια του χωριού μας Γενικά το μορφωτικό μας επίπεδο είναι μεγάλο γι’αυτό και είπα πιο πάνω ότι η αδράνεια αυτή στα πολιτιστικά δεν δικαιολογείται
Ιερείς ανέκαθεν είχε το χωριό . Αξέχαστος έχει μείνει στους πιο μεγάλους σε ηλικία ο Παπαγιάννης Αγαθός και πολύ ευκολόπιστος γέροντας έχει μείνει παροιμιώδης για το πόσο εύκολα πίστευε ότι και να του έλεγαν. Γι’αυτό αν μέχρι σήμερα κάποιος πείθεται εύκολα τον ΄΄Παπαγιάννη΄΄. Ο Παπαδημήτρης Μεταξάς που πέθανε τώρα τελευταία σε ηλικία 98 χρονών είχε μια αδυναμία .Δεν ήθελε στους γάμους να φωνάζουν αλλά ούτε και να πετούν κουφέτα η αμύγδαλα . Όσο λοιπόν εκείνος φώναζε τόσο οι νέοι έριχναν και όχι μόνο . Σημάδευαν την φαλάκρα του και εκείνος γινόταν θηρίο. Στην εκκλησία του Κουστουμάλου ιερουργούσε ο Παπαχαράλαμπος Μαρίνος ο οποίος πέθανε το 1990 . ήταν καλλίφωνος είχε σπουδάσει και σε ιερατική σχολή και μέχρι το τέλος της ζωής του βοηθούσε σ’όλα τα μυστήρια και τελετές αν και ήταν συνταξιούχος εδώ και πολλά χρόνια . Ο Παπανικόλας Βογιατζής έγινε νεώτατος παπάς και λειτουργεί εκ περιτροπής και στις δυο ενορίες . Άλλος αξιόλογος ιερέας είναι ο Παπαδημήτρης Πιλάτης εγγονός του παλιού Παπαδημήτρη Μεταξά. Υπηρετεί σε ενορία της Χαλκίδας. Έχει τελειώσει την Θεολογική Σχολή της Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη .
Αξέχαστος θα μας μείνει ο Μπαρμπαγιάννης Μπαϊρακτάρης (Βαγγελάρας ) ψάλτης .Ήταν τόσο καλλίφωνος και τόσο κάλος που στην εποχή του πά ρα πολλά γυμνασιόπαιδα και αργότερα φοιτητές έμαθαν ν’αγαπούν το ψαλτήρι . Όλοι ήξεραν να ψέλνουν γιατί εκείνος τους μάθαινε εκείνος τους μάζευε .Ήταν όμως και πολύ λογικός ,σοφός (είχε τελειώσει σχολαρχείο ) γιατί διάβαζε πολύ ,σωστός στις κρίσεις του και είχε το ένα του πόδι ξύλινο . Νομίζω τόχε χάσει στον Παναμά .Οι δύο γιοί του σπούδασαν .Οι πρώτοι σχεδόν φοιτητές , ο ένας μαθηματικός και ο άλλος δικηγόρος .Πάρα πολύ πλούσιος για την εποχή εκείνη γιατί είχε λιοτρίβι και περιβόλι μεγάλο με πηγάδι πού το νερό το αντλούσε με μαγκάνι που το έφερνε γύρω ένα ωραίο καφετί άλογο . Ήταν φοβερός καλλίγραφος ο μπαρμπαγιάννης και όπως είπαμε έλεγε σωστές κουβέντες γι’αυτό όταν κάποιος ήθελε να πείσει τον άλλο για κάτι του έλεγε :" αλήθεια σου λέω τόπε και ο μπαρμπαγιάννης" . Τον ψάλτη αυτόν τον αντικατέστησε ο Γεώργιος Μεταξάς ( Μαραγκός ) αλλά ούτε τη φωνή του Βαγγελάρα είχε ούτε το καλοσυννάτο πρόσωπό του ώστε να τραβά τους νέους κοντά του . Έτσι στα τελευταία χρόνια κανένας νεαρός δεν ξέρει να ψάλλει .Τις μεγάλες γιορτές όμως έρχονται οι μαθητές το μπάρμπα Γιάννη και η εκκλησία ομορφαίνει από τις μελωδικές φωνές τους .
επιστροφή στην αρχή της σελίδας
Ο Αγιάννης με το κουστουμάλου αποτελούν μια κοινότητα ,την κοινότητα Αγίου Ιωάννη που υπάγεται στην επαρχία Καρυστίας του νομού Ευβοίας . Παλιά είχε Πενταμελές κοινοτικό συμβούλιο και για αρκετά χρόνια πρόεδρο τον Χρήστο Κατσιμεντέ . Από το 1974 περίπου έχει επταμελές Συμβούλιο .Την όψη του χωριού την άλλαξαν ο κ. Θωμάς Μεταξάς , ο μετέπειτα Νομάρχης , και ο Ιωάννης Κιούσης που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να είναι πρόεδρός .Αστυνομικώς υπάγεται στο αστυνομικό τμήμα Αλιβερίου .Ιδρύματα δεν υπάρχουν .
Δημόσιες υπηρεσίες έχει μόνο την κοινότητα ( Γραμματέας κ. Σέβη Δημητρίου ) το Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο (διευθύντρια κ. Μαρία Κουτρουμπίνα ).
Τα προϊόντα μας είναι λίγο απ’ όλα . Μόνο λάδι βγάζομε εκλεκτό και αρκετό όταν γεμίσουν τα δέντρα γιατί έχουμε μεγάλων ελαιώνα . Οι κάτοικοι συντηρούνται από τα μεροκάματα , τους μισθούς και τις συντάξεις . Με τα άλλα ασχολούνται ερασιτεχνικά ( κτηνοτροφικά , γεωργία, κλπ.
Ένας άλλος γραφικός τύπος του χωριού μας , που μούρχεται στο νού μου και που μικρός παιδί μου έκανε εντύπωση , ήταν η Παναγιού Καπέλου η Κωσταρλού . Τη θυμάμαι λοιπόν κάθε πρωί που περνούσε έξω από την αυλή του σχολείου για να πάει στα ζώα της στη βρύση και για βοσκή . Φορούσε πάντα σχεδόν στραβά ένα μαύρο μαντίλι ( χήρα ήταν ) και τη ρόκα περασμένη στη μέση της. Μπροστά αυτή και πίσω την ακολουθούσαν όλα τα ζώα της , πρόβατα , γίδες , κότες , γαλόπουλα ακόμη και το γουρούνι της .Εκείνο όμως που δεν θα ξεχάσω ήταν η πειθαρχία που είχαν αυτά τα ζώα λες και ήταν εκπαιδευμένα σε τσίρκο .Σταμάτησε η κωσταρλού να μιλήσει , όλο το παράξενο κοπάδι έμεινε ακίνητο . Τα γαλόπουλά της ήταν τα πιο καλοθρεμμένα του χωριού και τους είχε βγάλει παράξενα ονόματα .Κουργούτ , πιροφίτ , ροϊδής και τσιφερόμ .